در مقاله حاضر به بررسي کاربرد پليمرهاي مختلف در زمينه پزشکي بازساختي (regenerative medicine) پرداخته مي¬شود. پزشکي بازساختي شاخه‌اي از علم نوين پزشکي با هدف ترميم و احياي بافت، ارگان يا اندام آسيب‌ديده و حتي در مواردي از دست رفته است. استفاده از سلول‌هاي بنيادي (stem cells) براي درمان بيماري‌هاي مختلف يکي از موضوعات جالب توجه در پزشکي بازساختي است. با توجه به حساسيت بالاي چگونگي استفاده و نيز انتقال اين سلول‌ها روش‌هاي مختلفي براي اين منظور پيشنهاد شده است که شامل روش‌هاي قديمي‌تر مانند سلول درماني (cell therapy) و روش‌هاي نوين مبتني بر استفاده از داربست‌ها و سطوح هوشمند است. براي ساخت داربست‌ها بازه‌ي وسيعي از پليمرهاي طبيعي و سنتزي مورد استفاده قرار گرفته‌اند. براي ساخت سطوح هوشمند، روش‌هاي اصلاح سطح مورد‌توجه قرار گرفته‌اند که براي اين منظور از پليمرهاي پاسخگو به محرک‌هاي مختلف به شکل برس‌هاي پليمري بر سطح استفاده مي‌شود.

بخش مهم فرایندها در شناسایی علائم مولکولی با روش های آزمایشگاهی پیچیده انجام می شود. بهره برداری از دستاوردها و ترکیب آن ها، نیازمند پیشرفت فناوری های 100-1 نانومتر است تا بتواند در تجسم و تشخیص برهم کنش های بین گیرنده ها و اجزای خاص کمک کند. نقاط کوانتومی گرافن با سهولت تولید و زیست سازگاری و سمیت کم در همه زمینه ها قابل استفاده است. این نوع نقاط کوانتومی، حاوی گروه های عاملی کربوکسیلیک اسید در سطح خود هستند که قابلیت تعویض با گروه های عاملی دیگر را داشته و موجب حلالیت بسیار بالای آن ها در آب شده است. همچنین آن ها را برای عامل دار کردن با مواد آلی مختلف مثل پلیمرها، مناسب کرده است. قالب گیــری مولکولــی روشی ســریع و دقیــق بــرای تشــخیص مولكول ها و یکــی از مهم تریــن روش هــای تشــخیص و تعییــن کمــی آن ها است. استفاده از حسگر پلیمرهای قالب مولکولی بر پایه نقاط کوانتومی گرافن به علت گزینش پذیری و حساسیت بالا و همچنین قابلیت انحلال در محیط های آبی، موجب عملکرد بالای آن ها و استفاده در اکثر زمینه های تشخیص و اندازه گیری شده است.

با توجه به افزایش جمعیت و در نتیجه افزایش فعالیت های اقتصادی در جهان، تقاضای مصرف آب به طور چشمگیری افزایش یافته است.آب های دریا دو سوم سطح زمین را پوشش می دهند؛ بنابراین استفاده از این منابع برای تأمین آب آشامیدنی منطقی بوده و می تواندمولفه مهمی برای حل مشکل کمبود آب باشد.علاوه بر این، فناوری های موجود برای تصفیه آب، برای برآورده شدن نیازهای خاصی از کیفیت آب وجود دارد، بنابراین استفاده مجدد از آب مصرف شده برای رفع مسئله کمبود آب می تواند مورد بررسی های بیشتر قرار گیرد. در سال های اخیر چارچوب های آلی-فلزی به علت شیمی جالب و کاربردهای بالقوه آن ها مورد توجه فراوانی قرار گرفته است. در علم جداسازی، محققان،چارچوب های آلی-فلزی را به طور گسترده ای برای جداسازی گازها و تصفیه آب مورد بررسی قرار داده اند.هدفاین مقاله آن استک ه امکان استفاده ازچارچوب های آلی- فلزی برای نمک زدایی غشایی مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین، پس از معرفی مختصر چارچوب های آلی-فلزی، روش‌های متعددی برای تهیه غشاهای چارچوب های آلی-فلزی، فنون شیرین سازی آب و روش های کاربردچارچوب های آلی-فلزی و در نهایت غشاهای چارچوب های آلی-فلزی برای کاربردهای مختلف آب مانند آب شیرین کن، صافی نانویی، فراپالایش و صافی میکرونی مورد بررسی قرار می گیرد. استفاده ازچارچوب های آلی-فلزی به عنوان غشادر تصفیه آبدر مقایسه با کاربردهای دیگر مثل جداسازی گازها، هنوز در مرحله ابتدایی خود هستند.

امروزه، فیلم های پلیمری و به ویژه پلی الفینی به طور گسترده ای در کاربردهای بسته بندی استفاده می شوند. اما معضل چسبندگی و ضریب اصطکاک بالای این فیلم ها، محدودیت هایی را در زمان تولید، بسته بندی و استفاده از مواد پلی الفینی ایجاد می کند. به-منظور برطرف کردن این مشکلات، از مواد افزودنی ضدچسبندگی/ لیزکننده در فیلم های پلی الفینی در طول فرایند استفاده می شود تا مشخصات سطح این فیلم ها اصلاح شود. در مقاله مروری حاضر، این مواد افزودنی و انواع مختلف آن ها معرفی شده و سازوکار عملکرد آن ها بیان می شود. همچنین، عوامل موثر بر عملکرد و انتخاب ماده لیزکننده یا ضدچسبندگی مناسب ارائه می شود. بررسی های انجام شده نشان می دهد که نوع و مقدار پلیمر و ماده افزودنی، دمای فرایند و محیط، ضخامت فیلم و حضور سایر مواد افزودنی از عوامل مهم و تأثیرگذار بر عملکرد و انتخاب عامل افزودنی مناسب هستند.

یکی از مهم ترین شاخه های علوم داروسازی، دارورسانی هدفمند است که در سال های اخیر توجه پژوهشگران را جلب کرده است. نکته ای که محققین را به سمت دارورسانی هدفمند سوق می دهد، افزایش میزان اثربخشی دارو و کاهش سمیت دارو به وسیله حامل های دارورسانی است. در این مقاله، انواع حامل های دارورسانی، مورد بررسی قرار می گیرد که اهمیت دارورسانی و رهایش دارو را به خوبی نشان می دهند.

آموزش پلیمر در کره جنوبی همگام با صنعتی شدن این کشور، پس از جنگ 1953 کره، با برنامه ریزی جدید توسعه یافته است. پیامدهای جنگ مانند تخریب وسایل تولید باید جبران میشد تا صنعتی شدن و توسعه صنایع پلاستیک روند پویایی پیدا کند. در این مقاله رویکردهای مختلف آموزش پلیمر در دانشگاه ها و انجمن های علمی کره جنوبی مورد بحث قرار می گیرد و به دوره های کوتاه مدت و آموزش پلیمر از طریق شبکه اینترنت پرداخته می شود. تولید صنعتی وسایل الکترونیکی (تلویزیون، تلفن های همراه)، صنایع خودرو سازی، و کشتی سازی نیاز به نیروی کار بسیار ماهر مهندسان و دانشمندان علوم دارد که مواد پلیمری لازم را در دسترس قرار دهند. توجه مردم کره به آموزش، از جمله آموزش پلیمر می تواند نقش مهمی در پیشرفت فعلی کره جنوبی داشته باشد.

امروزه، صنایع پلیمری به منظور کاهش اثرات زیست محیطی، اقدام به تولید مواد جدیدی با منشأ طبیعی کرده اند. در این راستا، دو نوع زیست پلیمر، توسعه یافته است. اولین گروه زیست پلیمر ها، براساس ساختار های درشت مولکولی موجود در طبیعت همچون سلولز، لیگنین، نشاسته، آلژینات و ... بوده که اغلب آن ها مشتقات حاصل از صنایع پایدار سلولزی هستند. این ساختار های سرشار از اکسیژن، اگر چه، پایداری حرارتی کمی دارند، گرمای نسبتاً کمی درطول احتراق آزاد کرده و اغلب توانایی تشکیل لایه ی زغالی را دارند. سایر زیست پلیمر ها بر پایه ی مولکول های سنتزی حاصل از منابع طبیعی هستند. نه تنها پلیمر ها بلکه تمام مواد افزودنی مورد استفاده نیز باید برای اصلاح ویژگی ها و به منظور تحقق توسعه ی پایدار، دارای منشأ زیستی باشند. تحقیقات بی شماری به توسعه ی پلیمر های زیست کندسوز کننده ی حاصل از منابع اولیه ی مختلف، اختصاص یافته است. این پلیمر های زیست کندسوز کننده را می توان به تنهایی یا به عنوان جزئی از سامانه پیچیده تر استفاده کرد. این امر به ویژه برای مولکول های سرشار از فسفر نظیر DNA یا فیتیک اسید و مولکول های دارای لایه ی زغالی مانند لیگنین صدق می کند. تمامی تحقیقات بررسی شده در این مقاله، نشان دهنده ی هدف اصلی در دستیابی و توسعه ی 100% مواد زیستی مناسب در کاربرد هایی است که به سطح زیادی از کندسوز کنندگی نیاز دارند. زیست مولکول های مختلف حاصل از صنایع سلولزی نیز مورد توجه ویژه در کندسوز کنندگی هستند.