هیدروژل‌ها، شبکه‌های پلیمری سه‌بعدی ازهموپلیمرهای ا کوپلیمرهای شبکه‌ای شده با توانایی جذب مقدار زیادی از آب یا سیالات زیستی هستند. هیدروژل¬ها با توجه به ویژگی‌های قابل توجهمانند تنوع در ساخت، قابلیت کنترل خواص فیزیکی، شیمیایی و زیستی آن‌ها، ساختار بسیار متخلخل، جذب آب بالا، زیست¬سازگاری بسیار عالی و شباهت با ماتریس خارج سلولی، از جمله مهم‌ترین زیست مواد با کاربردهای بالینی و دارویی هستند که به طور گسترده در تحقیقات دانشگاهی و صنعتی بررسی شده‌اند.ازجمله روش‌های نوظهوربرای توسعه کاربردهیدروژل‌ها، بهبودخواص وغلبه برمحدودیت‌های ذاتی هیدروژل‌های پلیمری نظیر استحکام مکانیکی پایین، افزودن نانوذرات درشبکه هیدروژل است. کامپوزیت کردن آن‌ها با نانوذرات سرامیکی مانند نانوذرات خاک رس، شیشه‌های زیستی و هیدروکسی آپاتیت روشی مناسب برای دست‌یابی به نانوکامپوزت‌های هیدروژلی با خواص فیزیکی، شیمیایی و زیستی مناسب و منحصربه فرداست. در این مقاله، اصول هیدروژل‌ها و نانوذرات سرامیکی به¬طور مختصر ارائه شده است؛ سپس به دستاوردها و پیشرفت‌های اخیر در طراحی، سنتز وکاربردهای نانوکامپوزیت‌های هیدروژلی حاوی نانوذرات سرامیکی به ویژه شیشه زیست فعال با تأکید بر مهندسی بافت استخوان پرداخته شده است.

پروتئین¬ها در نقش پلاستیک اهمیت زیادی به دلایل زیست محیطی پیدا کرده¬اند، در میان انواع پروتئین گیاهی، پروتئین نخود اخیراً مورد توجه واقع شده است. پروتئین نخود به دلیل قیمت پایین، فقدان اصلاحات ژنتیکی در گونه¬های تجاری و نیز حساسیت¬زایی نسبتاًکمآن مورد توجه است. در این مطالعه ضمن معرفی پروتئین نخود به بررسی خواص آمیزه¬های تولید شده از پروتئین منفرد(ایزوله) نخود پرداخته خواهد شد. مطالعات نشان داد که نوع نرم¬کننده و pHاثری برشفافیت فیلم¬ها نداشتند. در بررسی شفافیت زیست¬پلاستیک¬های به¬دست آمده از پروتئین نخود، افزایش زمان قالب¬گیری شفافیت را کاهش داد، درحالی که افزایش فشار قالب¬گیری منجر به افزایش شفافیت زیست¬پلاستیک شد. در بررسی خواص مکانیکی فیلم¬های پروتئین منفرد گرمادیده نخود، قوی¬تر، قابل کشش¬¬تر و چقرمه¬تر از فیلم¬های گرماندیده بودند. هم¬چنین فیلم¬های پروتئین منفرد نخود،استحکام کششی و مدول کشسان بیشتر و مقادیر کشامد پایین¬تر را در مقایسه با فیلم¬های عصاره نخود نشان دادند. افزایش در زمان و فشار قالب¬گیری، کرنش در شکست را افزایش داد، درحالی که مدول تغییر قابل¬توجهی نکرد. در تحلیل حرارتی، دمای انتقال شیشه¬ای پروتئین منفرد نخود،حدود oC100 مشاهد شد که با افزایش نسبت پروتئینمنفرد نخود /گلیسرول به عنوان نتیجه¬ای از اثر نرم-کننده به مقادیر پایین¬تر انتقال یافت.

نیاز به مواد پرانرژی با حساسیت کم برای کاربرد در پیشرانه¬های جامد مرکب باعث گسترش کاربرد پلیمرها و نرم¬کننده¬های پرانرژی همراه با مواد منفجره به عنوان محمل پلیمری شده است. مواد منفجره با محمل پلیمری متداول شامل سامانه¬ محمل بی¬اثر هستند و کارایی محدودی دارند. برای ارتقای کارایی سامانه¬های حاوی پلیمرهای بی¬اثر روش¬های مختلفی به کار رفته است. که مهم¬ترین آن¬ها به کاربردن پلیمرها و نرم¬کننده¬هایی است که به مقدار انرژی ترکیب می¬افزایند. این روش در ساخت مواد منفجره کارآمد و پیشرانه¬های جامد پیشرفته موثر است. یکی از مشکلات ترکیب¬های پلیمر-پلیمر و پلیمر-نرم-کننده امکان امتزاج¬ناپذیری آن¬هاست که این خود باعث کاهش کارایی آلیاژها و خواص سوخت¬های تهیه شده می¬شود. به همین دلیل بررسی و شناسایی امتزاج¬پذیری آلیاژهای پلیمری امر مهمی به شمار می¬رود. در این تحقیق به مطالعه و چگونگی استفاده از روش¬های مختلفی از جمله: آزمون¬های گرانروی¬سنجی، حرارتی، میکروسکوپ¬های الکترونی، تحلیل پرتو X، فراصوت، طیف¬های NMR، IR و آزمون¬های مکانیکی و... در جهت شناسایی و بررسی امتزاج¬پذیری آلیاژهای پلیمری پرداخته شود.

سلول¬های خورشیدی به دلیل آلوده نکردن محیط زیست و تبدیل مستقیم انرژی خورشیدی به الکتریسیته بسیار مورد توجه قرار گرفته¬اند. سلول¬های خورشیدی سیلیکونی شکننده بوده و هزینه تولید بالایی دارند، در حالیکه سلول¬های خورشیدی پلیمری قابلیت انعطاف داشته و هزینه کمتری برای ساخت آن¬ها مصرف می¬شود. مهم¬ترین و کاربردی¬ترین ماده مورد استفاده به¬عنوان الکترود در سلول خورشیدی پلیمری ایندینیوم قلع اکسید است. این ماده شکننده بوده، هزینه تولید و بهره¬وری آن بسیار بالاست. بنابراین نیاز زیادی به تولید الکترود منعطف در سلول خورشیدی پلیمری احساس می-شود. مواد مختلفی مانند گرافن، نانولوله¬های کربنی، پلیمرهای رسانا و نانوکامپوزیت¬های این مواد با ساختارهای فلزی و اکسید فلزیدر این زمینه مورد استفاده قرار گرفته¬اند. علاوه بر این جذب پایین در سلول¬های خورشیدی پلیمری موجب کاهش بازده در این سلول¬ها شده است که برای بهبود آن¬ها از مواد مختلفی به عنوان جزء سوم استفاده می¬شود. در این پژوهش تلاش می¬شود با ارائه ویژگی¬های سلول¬های خورشیدی،مواد جایگزین برای الکترود سلول¬های منعطف و مواد مورد استفاده به منظور افزایش جذب نور مورد بررسی قرار گیرند.

امروزه پلیمرها کاربردهای گسترده¬ای در زمینه¬ پزشکی و علوم زیستی یافته¬اند که از جمله این کاربردها می¬توان به استفاده از پلیمرها درمهندسی پروتئین اشاره کرد. در این روش، پلیمرها به سطح پروتئین، پیوند زده می¬شوند که به موجب آن، پایداری پروتئین¬ها در دماهای بالا، محیط¬های اسیدی و قلیایی و حلال¬های آلی افزایش می¬یابد. اصلاح پروتئین¬ها توسط پلیمرها باعث سهولت شناسایی پروتئین¬ها، افزایش گستره¬ کاربری آن¬ها و استفاده از آن¬ها در کاربردهای خاص و هدفمند می¬شود. انواع مختلفی از پلیمرهای طبیعی و سنتزی در مهندسی پروتئین مورد استفاده قرار گرفته¬اند که از میان آن¬ها پلیمرهای هوشمند که می¬توانند در مقابل عوامل محرک خارجی مانند دما و pH تغییر صورت¬بندی بدهند، باعث افزایش بیشتر پایداری پروتئین¬ها شده¬اند. در اصلاح پروتئین¬ها توسط پلیمرها عوامل مختلفی از جمله نوع، جرم مولکولی و ساختار پلیمر مورد استفاده، چگالی زنجیرهای پلیمری در سطح پروتئین و محل اتصال پلیمر به پروتئین بر عملکرد نهایی پروتئین اثر می¬گذارد که باید به دقت بررسی و بهینه شود. در این مقاله مزایا و معایب انواع مختلف پلیمرهای استفاده شده در مهندسی پروتئین و تأثیر عوامل مختلف بر عملکرد نهایی پروتئین بررسی می¬شود.

اپوکسی، یکی از مهمترین پلیمرهای گرماسخت، در طیف گسترده‌ای از کاربردها به عنوان چسب، پوشش و ماده زمینه برای ساختار کامپوزیت‌ها به علت عملکرد فوق¬العاده، قابلیت عمل‌آوری و هزینه کم، استفاده می‌شود. نانومواد کربنی به دلیل خواص مناسب در رسانش حرارتی، بازدارندگی شعله، ثبات مکانیکی، رسانش الکتریکی و زیست¬سازگاری، توجه جهانی را به خود جلب کرده‌اند. در مقاله حاضر مرور پژوهش¬های گذشته در مورد بهبود عملکرد رزین اپوکسی با افزودن نانومواد کربنی ارائه شده است. ارتباط عملکرد ساختاری برای اپوکسی اصلاح شده با نانومواد مختلف کربنی از نزدیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بهبود عملکرد مکانیکی، الکتریکی، رسانش حرارتی و بازدارندگی شعله برای اپوکسی رزین بررسی شده است. چالش‌ها و فرصت‌های موجود در کامپوزیت نانومواد کربنی عامل¬دار شده- اپوکسی، نیز مورد بحث قرار گرفته است. هدف این تحقیق، ارائه مطلب جامعی درباره رزین‌های اپوکسی چند منظوره شامل نانومواد کربنی تا به امروز و ارزیابی چشم¬انداز آینده آن است. همچنین ارتباط و مقایسه ساختار و عملکرد نانومواد کربنی مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است. در نهایت، نتیجه‌گیری و چشم انداز آینده و امید به تسهیل پیشرفت در پایان مقاله ارائه شده است.

کمیته برنامه ریزی آموزش پلیمر در نشست پاییز انجمن شیمیایی آمریکا(ACS) در شهر آتلانتیک در سپتامبر 1974 تشکیل شد. این کمیته با هدف ترویج آموزش پلیمر بین اعضای انجمن و اعضای هیئت علمی دانشگاه ها وظایف خود را شروع کرد. این کمیته در مدت کوتاهی خدمات قابل توجهی به آموزش پلیمر با کمک و حمایت شاخه های شیمی پلیمر و علوم و مهندسی پلیمر در انجمن شیمیایی آمریکا ارائه داد. کمیته وظیفه تعلیم دانشجویان و عموم جامعه را برای شناختن بنیادین علم بعهده گرفت، پلیمر ابزار مهمی برای فهم و درک نقش فناوری پلیمر در جامعه امروز است.