پلیمرهای حافظه شکلی (SMPs)، جایگاهی ویژه از مواد را تشکیل میدهند و بهعنوان یکی از نمایندگان سامانههای پلیمری هوشمند، در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند. پلیمرهای حافظه شکلی، پلیمرهای پاسخگو به محرک هستند. عوامل تحریککننده ورودی میتواند بهصورت نور، دما، چکیده کامل
پلیمرهای حافظه شکلی (SMPs)، جایگاهی ویژه از مواد را تشکیل میدهند و بهعنوان یکی از نمایندگان سامانههای پلیمری هوشمند، در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند. پلیمرهای حافظه شکلی، پلیمرهای پاسخگو به محرک هستند. عوامل تحریککننده ورودی میتواند بهصورت نور، دما، تغییر pH، تغییر حلال، میدانهای الکتریکی یا مغناطیسی باشد که خروجی آنها کرنش است. امروزه این پلیمرها، توجه زیادی را به خود جلب کرده است و علاوهبراین تحقیقات بنیادی و نوآوریهای بسیاری روی این مواد انجام میشود. بررسی حاضر، مروری کوتاه با توجه ویژه بر ساختار، سازوکارها و کاربردهای SMPها، اثر حافظه شکلی و همچنین پیشرفتها و مفاهیم حال حاضر را که برای این پلیمرها انجام شده است، ارائه میکند. از جمله کاربردهای پلیمرهای حافظه شکلی میتوان در صنایع پزشکی، صنایع تجاری، صنایع هوافضا، پلیمرهای خودترمیمشونده و غیره اشاره کرد.
پرونده مقاله
مشخصه برهم کنش فلوری-هاگینز (χ)، عاملی کليدي است که بر امتزاج پذيري و مورفولوژي اجزا در آميزه هاي پليمري و در نهايت بر خواص و کاربرد محصولات نهايي اثرگذار است. اندازه گيري قابل اعتماد اين مشخصه براي درک بنيادين و کاربردهاي عملي پليمرها و هم چنين براي تعيين ارتباط کمّي س چکیده کامل
مشخصه برهم کنش فلوری-هاگینز (χ)، عاملی کليدي است که بر امتزاج پذيري و مورفولوژي اجزا در آميزه هاي پليمري و در نهايت بر خواص و کاربرد محصولات نهايي اثرگذار است. اندازه گيري قابل اعتماد اين مشخصه براي درک بنيادين و کاربردهاي عملي پليمرها و هم چنين براي تعيين ارتباط کمّي ساختار- عملکرد آنها، ارزشمند است. از روش هاي متفاوتي براي ارزيابي اين مشخصه استفاده مي شود. در اين مطالعه، شش روش نیمه تجربی: اندازهگيري کاهش دماي ذوب، تورم تعادلی، زاويه تماس، نقاط جدایی فازی، فشار بخار و سوانگاری گاز معکوس مرور شدند. در این روش ها به ترتیب دمای ذوب تعادلی پلیمر خالص و آمیزه پلیمری، میزان تورم تعادلی پلیمر شبکه ای در حضور متورم کننده، انرژی سطحی اجزای تشکیل دهنده آمیزه پلیمری، ترکیب درصد تعادلی اجزاء در سامانه دوفازی، نسبت فشار جزئي حلال به فشار جزئي اشباع آن و حجم بازداری به صورت تجربی اندازه گیری شده و پس از انطباق معادله مناسب بر این داده ها، مشخصه برهم کنش محاسبه می شود. در برخی از روش ها، مانند اندازه گیری زاویه تماس، فقط مشخصه برهم کنش مثبت در دمای آزمون قابل تعیین است. اما در برخی دیگر مانند اندازه گیری کاهش دمای ذوب، محدودیتی برای علامت مشخصه برهم کنش وجود ندارد. هم چنین، برخی از روش ها مانند تعیین نقاط جدایی فازی از قابلیت تعیین وابستگی مشخصه برهم کنش به کسر حجمی اجزا نیز برخوردارند.
پرونده مقاله