پليمرهاي سنتزی زيست تخريب پذير مورد استفاده در مهندسي بافت
محورهای موضوعی :
کلید واژه: پليمرهاي زيست تخريب پذير, زيست سازگاري, مهندسي بافت, پليمرهاي قابل تزريق,
چکیده مقاله :
در اين مقاله پليمرهاي مصنوعي زيست تخريب پذير با تمرکز بر توانایی آن ها در برنامه هاي مهندسي بافت بررسي شده است. سنتز، خواص، زيست تخريب پذيري،سازوکار هاي تخريب و محصولات آزاد شده در حين تخريب برای مهم ترين و پرکاربردترين اين پليمرها مطالعه شده است. اکثر پليمرهاي زيست تخريب پذير متعلق به خانواده پلي استرها هستند. پليمرهاي شناخته شده پلي گليکوليک اسيد و پلي لاکتيک اسيد از اين خانواده هستند. برخي از معايب اين پليمرها براي استفاده در مهندسي بافت، ضعف زيست سازگاري، انتشار محصولات تجزيه اسيدي، فرایندپذيري ضعيف و اُفت خواص مکانيکي در اوايل فرایند تخريب است. پليمرهاي تجزيه پذير ديگر مانند پلي اُرتو استر، پلي انيدريد، پلي فسفاژن، ونيز پلي يورتان مطالعه شده اند و به طور خلاصه مزايا و معايب آن-ها مورد بحث قرار گرفته است. با پيشرفت در مهندسي بافت، توسعه پليمرها برای رفع نيازهاي بيشتر، ضروری است. اخيراً توسعه و ساخت ترکيبات پليمري قابل تزريق بر پايه پلي پروپيلن فومارات و پلي انيدريدها براي پاسخگويي به نيازهاي مهندسي بافت مرتبط با ارتوپدي توجه زيادي را به خود جلب کرده است. امروزه پلي-يورتان ها نيز به دليل توانایی بالا در طراحي ساختار پليمر براي رسيدن به خواص مکانيکي و زيست تخريب-پذيري براي کاربردهاي خاص توسعه زيادي يافته اند.