پلیمرهای پرانرژی در پیشران‌ها:رزین پلي‌بوتادي‌ان با انتهاي هيدروکسيل پرانرژي(EHTPB)آزیدی و متصل به فلز
محورهای موضوعی :
کلید واژه: HTPBپرانرژي, سنتز HTPBپرانرژي, آزید, فروسن و خواص پيشرانه جامد مرکب,
چکیده مقاله :
پیونددهنده مناسب بايد بتواند علاوه بر تأمين الزامات مکانيکي و ايمني ترکيب نهايي پيشرانه، تأثير به سزايي در افزايش محتواي انرژي آن نيز داشته باشد. پلي بوتا دي ان با انتهاي هيدروکسيل (HTPB)باوجودبرخورداري از خواص فيزيکي و مکانيکي مناسب، به دليل پرانرژی نبودن (خنثی بودن)در بسياري از موارد جرم مرده محسوب مي‌شود که تأثيري در انرژي کل خروجي ندارد و کارايي ترکيب نهايي پيشرانه را محدود مي‌کند. عامل دار کردن HTPBبا افزودن گروه‌هاي عاملي پرانرژي، توجه بسياري از محققان را براي فعاليت در زمينه مواد پرانرژي به خود جلب کرده است.علت این امر افزايش آنتالپي تشکيل فرمول بندی و بهبود موازنه کل اکسيژن است. در اين پژوهش ابتدا روش سنتز وخواص رزين HTPBپرانرژي شده توسط اتصال به گروه‌های آزیدی و فروسنی بيان مي‌شود و سپس خواص پيشرانه بر پايه آن مورد بررسي قرار مي‌گيرد. بررسی‌های انجام شده در این پژوهش نشان داد که اتصال گروه‌های پرانرژی آزیدی بهHTPBعلاوه بر افزایش محتوای انرژی، منجر به بهبود خواص مکانیکی نیز می‌شود.اتصال شیمیایی گروه‌های پرانرژی فلزی مانند فروسن به HTPB(به جای اختلاط فیزیکی) سبب افزایش نرخ سوزش پیشرانه می‌شود؛چراکه بازده کاتالیزوری بالاتری دارد، درحالی که خواص مکانیکی در آن کم و بیش بدون تغییر باقی می‌ماند.